Dyslexie: wat vertel ik mijn kind?

Datum: 13 juni 2016

Bij het eindgesprek van het dyslexieonderzoek vragen ouders weleens: “Is het verstandig mijn kind te vertellen dat hij dyslexie heeft? Zou hij dan niet achterover gaan hangen?” Een leerkracht vertelde me eens een meisje in de klas te hebben die altijd antwoordde met: “Ja, maar, ik heb dyslexie.”

Wat betekent dyslexie en wat vertel je jouw kind nadat je te horen krijgt dat er sprake is van dyslexie?

Ben ik dom?

Voordat een vergoed dyslexieonderzoek kan starten, heeft een kind al langere tijd  op school uitval laten zien op lezen en / of spelling. Er is dus al een periode voor de diagnose dat een kind niet of moeilijker kan meekomen met klasgenoten. Je schamen, verdrietig worden of teleurgesteld zijn, zijn allemaal gevoelens die bij deze kinderen omhoog kunnen komen. Kinderen met dyslexie vragen mij soms: “Ben ik dom?”. Ze weten namelijk niet waarom het lezen en spellen zo moeizaam gaat. Juist als ze dan horen dat het komt door de dyslexie is er vaak een gevoel van: “Aha, lukt het daarom niet!”

Wat betekent dyslexie voor jou?

Weten dat je dyslexie hebt: is dat voldoende? Tijdens mijn werk zie ik dat kinderen bij de start van een traject vaak niet weten wat dyslexie is. Ze hebben er weleens van gehoord, klasgenootjes hebben het, maar wat het nou eigenlijk inhoudt? Dat is bij veel kinderen vaak onbekend. Zo krijg ik op de vraag: “Weet je wat dyslexie is?” vaak het antwoord: “Dat je moeite hebt met leren”. Het blijven globale antwoorden zonder dat kinderen weten wat het voor hen betekent.

Tips: dit helpt!

Het is belangrijk dat kinderen weten wat dyslexie is en wat het voor hen betekent. Hier uitleg over geven noemen we psycho-educatie. Een kind leert dan begrijpen dat ‘dom zijn’ niks met dyslexie te maken heeft. Psycho-educatie helpt ook een kind zelfvertrouwen te geven of terug te geven.

Ga in op de waarom-vraag. Leg uit waarom lezen of schrijven bij jouw kind moeilijker is dan bij andere kinderen. Kijk samen bijvoorbeeld eens naar:

• Klokhuis over dyslexie
• De dyslexie survival gids van Annemie de Bondt (geschreven voor kinderen)
• Deze mensen hebben ook dyslexie!

En, misschien wel het belangrijkst: sta ook stil bij de sterke kanten van het kind. Wat gaat wel heel goed? Dat geeft je kind zelfvertrouwen.

“Ja, maar” -motivatie

Je wilt niet dat een  kind of leerling, na het horen van de diagnose dyslexie, achterover gaat zitten. “Oh, ik heb dyslexie, ik kan het toch niet.” Hoe voorkom je dat?
Iets wat je moeilijk vindt, doe je natuurlijk liever niet. Tijdens mijn behandelingen werk ik samen met het kind wekelijks één op één aan lezen en spellen en geef ik oefeningen mee voor thuis. Zo wordt er veel tijd besteed aan iets wat een kind lastig en daardoor misschien minder leuk vindt. Motiverend? Wel als het gaat over onderwerpen die het kind aanspreken! Ga ook het gesprek aan: wat gaan we doen en waarom? Dit om de motivatie van het kind te vergroten. Want wanneer je nooit oefent met voetbal, scoor je ook nooit, toch?

Een goede motivatie is bijvoorbeeld de Leesmeter. Download ook de Leesmeter!

Wat vond je van deze blog?

Laat het weten via @MarantElst of stel vragen direct aan Liesan Vriezekolk (l.vriezekolk@marant.nl)